είναι τέλεια φάση ο χορός.
μ'αρέσει πολύ να χορεύω και πριν από πολλά χρόνια το έκανα και εγώ τακτικά σπίτι μου με καμία αγαπημένη μουσική. μ'αρέσει πολύ ο αυτοσχεδιασμός και η πλαστικότητα, ομαλότητα ας πουμε στις κινήσεις. ήθελα να πάω για μαθήματα αλλά (ακόμα) ντρέπομαι, βασικά όλο ρωτάω τον εαυτό μου αν το θέλω πραγματικά - καθώς επίσης δεν θα είχα ιδέα να απαντήσω κάτι αν με ρωτούσαν πιο χορό θέλω να μάθω. και κανένα, και όλα.. εκτώς από τα παραδοσιακά :Ρ (σόρρυ, νοτ μαιγ καπ οφ τι)
άμα βλέπω κάτι στην τηλεόραση, έχω μια αδυναμία για χορευτικά συγκροτήματα που συνόδευαν ποπ καλλητέχνες ας πουμε στα 80'ζ

γενικά τρελλένομαι να βλέπω το πάθως (αλλά και μουσικότητα) στην κινηση, και την έκφραση του προσώπου, παρόλο που δεν πάω 100% την flamenco, ίσως επειδή την γουστάρει πολύς κόσμος και έχει γίνει λίγο μόδα (βλκια άποψη).. έτσι, νεανικό πάθος, ρομαντισμός, ειλικρίνεια, πειραματισμός - τα θαυμάζω πραγματικά σε χορό.
ο χορός είναι ένα δυνατό μέσο έκφρασης - και ενώ μ'αρέσει και 'μένα να κάνω headbanging, θεωρώ πως χάνει την αξία του σαν τέχνη όταν το μόνο που νιώθουμε να κάνουμε όταν ακούμε ένα κομμάτι, είναι να κουνάμε το κεφάλι ρυθμικά.. χμ..
και όσο για τον χορό σε ζευγάρι, θέλω να το ψαξω λίγο ακόμα το θέμα, αλλά όντως νιώθεις τον άλλον διαφορετικά, ξεφεύγεις από το ηλίθιο ταμπού παραβίασης ξένης περιουσίας, με το βλέμμα, με το άγγιγμα και ίσως να μπαίνεις σε μια άλλη διάσταση, επικοινωνόντας σε ένα άλλο επίπεδο...
χαχαχα φυσικά μου αρέσει τρελλά και το flashdance!
