Είναι εντυπωσιακό τέλος ότι, ενώ το 79% των πολιτών αναγνωρίζει την ανάγκη και επιζητεί «μεγάλες ή και πολύ μεγάλες αλλαγές στην Παιδεία», μόνον το 37% χαρακτηρίζει ως τέτοιες αυτές που εισηγείται η κυβερνηση, με το 42% να τις κρίνει «μικρές ή και ασήμαντες». Το δεδομένο αυτό ωστόσο κάθε άλλο παρά επιτρέπει στο ΠΑΣΟΚ να επιχαίρει, καθώς στο σχετικό ερώτημα, μόνον το 17% των πολιτών πιστεύει ότι η αξιωματική αντιπολίτευση θα τα κατάφερνε καλύτερα, με το 29% να εμπιστεύεται τη σημερινή κυβέρνηση και το 32% να δηλώνει για μια ακόμη φορά τη δυσπιστία του και προς τα δύο μεγάλα κόμματα...
Όσο διαβάζω ρε παιδιά, τόσο απογοητεύομαι.
ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, να ασχολούμαστε με το αν οι καταλήψεις
υποκινούνται;
Με το ποιό
κόμμα έχει κέρδος από την κατάσταση όπως εξελίσσεται;
Καθόμαστε κ κάνουμε
πολιτική ερμηνεία;
Οι δημοσκοπήσεις δεν αποδεικνύουν τίποτα παραπάνω από το ότι υπάρχει ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.
Η κοινή γνώμη, φίλοι μου, δεν έχει ενημερωθεί.
Ή τουλάχιστον έχει ενημερωθεί ελλειπώς.
Έχει ενημερωθεί για το άσυλο, για τους "αιώνιους", για τα θέματα που προβάλλονται στην επικαιρότητα. Για αυτά εκφέρουν γνώμη, κ επιδοκιμάζουν (κ σωστά κατά τη γνώμη μου).
Όμως κανένας δεν τους ενημέρωσε για τα πραγματικά προβλήματα του πανεπιστημίου, που ΣΙΓΟΥΡΑ δεν είναι αυτά που θίγονται από το νομοσχέδιο!
Τρόπος ανάδειξης των καθηγητών.
Αξιολόγηση με υποχρεωτικό χαρακτήρα.
Διαφάνεια στη διαχείρηση των οικονομικών πόρων.
Μεταβολή των προγραμμάτων σπουδών.
Εκσυγχρονισμός συγγραμάτων κ δωρεάν παροχή τους.
Ενίσχυση υλικοτεχνικών υποδομών με γενναία χρηματοδότηση.
Έγινε τίποτα από όλα αυτά; Γιατί καθόμαστε κ συζητάμε λοιπόν;
