Τι να πω ρε παιδιά...
Εδώ και πολλά χρόνια έχω ξεγράψει τους maiden... λέω ό,τι λέτε κι εσείς περί τεχνικής κι επαναληψιμότητας...
ΑΛΛΑ,
το κομματάκι αυτό μου άρεσε! Δεν είναι κάτι πολύπλοκο, αλλά ορισμένα πράγματα δεν είναι τόσο τετριμμένα για maiden! Ακούγεται ευχάριστα, είναι αρκούντως εμπορικό, έχει και 1-2 διαφορετικές συγχορδίες (ε, τις ακούσατε, γιατί δεν το παραδέχεστε;).
Άλλωστε, το metal δε χρειάζεται να είναι μόνο Tool. Ούτε οι maiden έπαιζαν ποτέ υπερτεχνικά... ακόμη και το Fear of the dark, όλοι μας το παίζουμε από μικρή μάλιστα ηλικία. Άρα;
Σπουδαίο μπορεί να μην είναι, αλλά είναι catchy και ευχάριστο στο αυτί. Τώρα, οκ για το μπάσσο και τις κιθάρες, αλλά οι maiden δεν βρίσκονται στο σανίδι για να διδάξουν μουσική. Μπορεί ο Harris να αποτέλεσε αφορμή να αγγίξω το μπάσσο, αλλά πλέον το παίξιμο του δεν έχει να μου προσφέρει κάτι (δεν τον υποτιμώ βέβαια, απλά προτιμώ άλλα στυλ).
Απλά μένω σε ό,τι μπορώ να ακούσω με ευχαρίστηση- και το κομματάκι μου άρεσε αρκετά! Γούστα είναι αυτά, αλλά αν θέλω τεχνική μουσική θα ακούσω κάτι άλλο... Α, και οι φωνητικές μελωδίες μου άρεσαν!
Τι να πω... όχι ότι θα πορωθώ με maiden πάλι- αλλά το κομμάτι είναι αξιοπρεπέστατο! Έστω κι απλό... όλοι δεν γυρνάνε στα βασικά όταν μεγαλώνουν άλλωστε;