@freemind
Εγώ δεν διαφωνώ πως μέσα στα πανεπιστήμια συμβαίνουν πράγματα απαράδεκτα. Άλλωστε, τα έχω καταγγήλλει κι εγώ ο ίδιος. Δεν αμφισβητώ επίσης πως υπάρχει μια μερίδα φοιτητών που καπελώνει τις συνελεύσεις, φτιάχνει παρασυναγωγές και δρα με τρόπο φασιστικό. Πράγματι, όλα αυτά συμβαίνουν κι άλλα πολύ χειρότερα.
Δεν αμφισβητώ ούτε το γεγονός πως η έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου καταπατάται από μερίδα των φοιτητών, ότι δεν υπάρχει, στην ουσία, καμιά ελευθερία στην διακίνηση των ιδεών, ότι συμβαίνουν τραμπουκισμοί και αλητείες.
Πράγματι, η έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου, με ευθύνη κυρίως μιας συγκεκριμένης μερίδας φοιτητών, έχει καταντήσει πατσαβούρι.
Δεν αμφισβητώ, επίσης, πως ο φασισμός αναφέρεται κυρίως σε νοοτροπίες και συμπεριφορές και πως, κάποιες φορές, περισσεύει μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους. Πράγματι, κάποιοι "πρεσβευτές" της αμεσοδημοκρατίας λειτουργούν και συμπεριφέρονται ως τραμπούκοι και φασίστες.
Δεν διαφωνώ, επίσης, όπως σου ξανάπα, με την κατάχρηση που γίνεται στο μέτρο της κατάληψης και πάλι με ευθύνη μιας μερίδας φοιτητών που επιβάλλουν αυθαίρετα κι ετσιθελικά τις αποφάσεις τους στον τρόπο και στο είδος του αγώνα του φοιτητικού κινήματος.
Πράγματι, αυτή η ιστορία με τις συνεχείς κι άσκοπες καταλήψεις έχει καταντήσει μια super μαλ***α, που βλάπτει πολλαπλώς το φοιτητικό κίνημα.
Αλλά.
Είναι διαφορετικό πράγμα να συζητάμε για προβλήματα, αυθαιρεσίες, λάθη κι, ενδεχομένως, φασίζουσες συμπεριφορές, που επισυμβαίνουν μέσα στην ζύμωση του φοιτητικού κινήματος κι άλλο να αιτιολογούμε και να παρέχουμε άλλοθι στην κρατική αυθαιρεσία κι αυταρχισμό, καθώς και στην κρατική τρομοκρατία και αστυνομική κτηνωδία.
Γιατί τότε, παρέχουμε αιτιολογία και άλλοθι σε μια φασιστική κρατική εξουσία και στους μηχανισμούς της.
Μου κάνει εντύπωση που δεν κατανοείς πως η, απρόκλητη κι αναίτια, αστυνομική κτηνωδία, η οποία αντανακλά μια εξόχως φασίζουσα νοοτροπία και πολιτική της κεντρικής εξουσίας, απευθύνεται σε φοιτητές που δεν προκαλούν επεισόδια, δεν βανδαλίζουν, δεν τραμπουκάρουν, δεν τρομοκρατούν, δεν συμπεριφέρονται αλήτικα, αλλά απλώς διεκδικούν το δικαίωμά τους να παλέψουν δυναμικά και μαχητικά, διεκδικώντας εκείνο που θεωρούν δίκιο τους, μέσα στο πλαίσιο, όμως, της δημοκρατίας και της συνταγματικότητας.
Μου κάνει, στ' αλήθεια, εντύπωση, που προσπερνάς, έτσι εύκολα, το γεγονός πως το κράτος δεν έχει δικαίωμα να λειτουργεί και να δρα ως τραμπούκος.
Αν παρακολούθησες τα πρόσφατα επεισόδια, αποκλείεται να μη διέκρινες πως οι δυνάμεις καταστολής δεν ενδιαφέρθηκαν για τους παρακρατικούς, προβοκάτορες, κουκουλοφόρους τραμπούκους, που δημιούργησαν τα επεισόδια, αλλά περιορίστηκαν στην άσκηση της πιο ωμής κι απρόκλητης αστυνομικής βίας εναντίον φοιτητών που βρίσκονταν μέσα στα μπλοκς, πολύ μακριά από τον χώρο των επεισοδίων, χωρίς κουκούλες, χωρίς μολότωφ, χωρίς σφυριά και τσάπες.
Άρα ο "στόχος" των δυνάμεων καταστολής, κι επομένως του σχεδιασμού της κεντρικής πολιτικής και κρατικής εξουσίας, δεν είναι οι μπάχαλοι κουκουλοφόροι αληταράδες, αλλά αυτό το ίδιο το φοιτητικό κίνημα, η απαξίωση και κατασυκοφάντησή του, η προσπάθεια ταύτισης των κοινωνικών αγώνων με τις αλητείες, τους τραμπουκισμούς και τις προβοκάτσιες των κουκουλοφόρων.
Αυτό, όπως σου ξανάπα, είναι το αντιδραστικό προτσές που απεργάζεται το παρακράτος και το οποίο φαίνεται να έχει, μέχρι στιγμής, επιτυχία. Αλλά επειδή, όπως σου ξανάπα, κάθε προπαγάνδα, όπως και κάθε δράμα, απαιτεί κορύφωση, πολύ φοβάμαι πως με το πρώτο θύμα αυτού του απίστευτου θεάτρου του παραλόγου, όλοι αυτοί οι παρακρατικοί σχεδιασμοί θα γυρίσουν μπούμερανγκ εναντίον των εγκεφάλων που τους απεργάζονται.
Και, να δεις, που δεν είναι απαραίτητο το "πρώτο αίμα" να είναι κάποιου (ή κάποιων) φοιτητή/ων.
Το ρόλο της "Ιφιγένειας" μπορεί, κάλλιστα, να κληθεί να διαδραματίσει, και κάποιος/οι αστυνομικός/οι.
Οψόμεθα.
