Ας με συγχωρέσουν οι ομόγαυροι, αν και πάλι ακουστώ ολίγον αιρετικός. Το ζήτημα των νεκρών θεωρώ πως έχει καταντήσει καραμέλα εκμετάλλευσης στα χέρια της Θύρας 7. Δε μιλάω για το μνημόσυνο, το οποίο στην τελική αφορά τους συγγενείς πρωτίστως των νεκρών κι όπως σε κάθε άλλη περίπτωση, καλώς γίνεται, αλλά τη γενικότερη αξιοποίηση του γεγονότος για να διεγείρει μαρθαβουρτσικά συναισθήματα υπέρ ολόκληρης ομάδας οργανομένων οπαδών.
Τα δε συνθήματα τύπου "αδέλφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε", τα θεωρώ τουλάχιστον γραφικά, όταν δε μοιάζουν ολότελα άνευ νοήματος κι αξίας. Και που ακριβώς μας οδηγούν τ' αδέλφια μας; Υπήρξε κάποια ηρωική πράξη που θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα μίμησης και σημαία αγώνα; Τα παιδιά χάθηκαν άδοξα και δίχως κανένα νόημα, στοιβαγμένα σαν αρνιά σε βαρέλια. Δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να εμπνεύσει ως ταγός σε όλο αυτό το τραγικό γεγονός.
Η άποψή μου πάλι για τη Θύρα 7 και την κονόμα που απολαμβάνουν τα αρχηγικά της στελέχη, δεν μπορεί να περιγραφεί πλήρως...δεν έχω χρόνο τη δεδομένη στιγμή.