Η Παναγια πως αναγνωριζεται απο τους Μαρτυρες;
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σέβονται τη Μαρία, τη μητέρα του Ιησού, την αναγνωρίζουν ως αγία, αλλά δεν της αποδίδουν λατρεία, δεν προσεύχονται σε αυτήν, ούτε και χρησιμοποιούν τη Μαρία ως μεσολαβήτρια στις προσευχές.
Οποιοσδήποτε δηλώνει χριστιανός πρέπει ασφαλώς να πιστεύει ότι η Μαρία ήταν παρθένα όταν γέννησε τον Χριστό.
Αλλά η Γραφή δεν υποστηρίζει την ιδέα ότι η Μαρία παρέμεινε παρθένα. Αντιθέτως, γίνονται αναφορές στα αδέλφια του Ιησού. Π.χ. Ματθαίος 13:55, 56
Σχετικά με τις προσευχές μας, ο Χριστός δίδαξε: «Εάν ζητήσητέ τι εν τω ονόματί μου, εγώ θέλω κάμει αυτό». (Ιωάννης 14:14) Ο απόστολος Παύλος είπε ότι ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων είναι ένας, ο Ιησούς. (1 Τιμόθεο 2:5)
Επίσης, ο Χριστός μας δίδαξε να προσευχόμαστε προς τον Θεό, τον Πατέρα. (Ματθαίος 6:9) Στις γραφές, μόνο ο Δημιουργός αποκαλείται ως ο «ακούων προσευχήν». (Ψαλμός 65:2)
Άρα, οι προσευχές μας πρέπει να απευθύνονται στον Δημιουργό, στο όνομα του Ιησού.
δηλ. «παν ότιδηποτε πουλιεται από τον χασαπη να το τρωτε, χωρις να ελεγχετε στο παραμικρο την συνειδηση σας, το ιδιο και όταν σας προσκαλουν σε γευμα, να τρωτε καθετι που σας προσφερετε, εάν όμως σας πουν ότι το παρατιθεμενον γευμα είναι από ειδωλοθυτα, τοτε να μην τρωγετε όχι γιατι πειραζει την δικη σας συνειδηση αλλα την συνειδηση του αλλου», η εντολη αυτη δοθηκε απο τους χριστιανους αποστολους, με λιγα λογια και ειδωλοθυτα (=ζωα που προσφερονται θυσια στα ειδωλα) και κρεας με αιμα, τα παντα επιτρεπονται εις την τραπεζα, τού γάρ Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής, η γη και το πληρωμα της γης (= οτι πληρει και γεμιζει τη γη) είναι του Κυριου, συνεπως και αυτό που τρωτε είναι του Κυριου, εν μακέλλω είναι το κρεοπωλειον, εξ ου και μακελιό, φιλομάκελλος είναι επιθετο του σκυλου, κυων φιλομάκελλος, δηλ. στον σκυλο αρεσει να κοβει βολτες και να στηνεται εξω από το χασαπειό.
Πολλά άτομα προτού γίνουν Χριστιανοί συνήθιζαν να τρώνε κρέας που είχε προσφερθεί στα είδωλα (1 Κορινθίους 8:7)
Με αυτό τον τρόπο, γίνονται «κοινωνοί των δαιμονίων», όπως έγραψε ο Παύλος (1 Κορινθίους 10:20)
Οι απόστολοι εξέδωσαν μια επίσημη απαγόρευση το 49 μ.Χ., την οποία φρόντισαν να γνωστοποιήσουν στις Εκκλησίες.
Η απαγόρευση (την έχω γράψει κατ’ επανάληψη) ήταν η εξης: «Να απέχητε από ειδωλοθύτων και αίματος και πνικτού και πορνείας». (Πράξεις 15:29)
Έτσι οι πρώτοι Χριστιανοί προστατεύονταν από την ειδωλολατρία.
Από τις συμβουλές που έγραψε ο απόστολος Παύλος στην 1η επιστολή του προς τους Κορινθίους καταλαβαίνουμε ότι οι Χριστιανοί που ζούσαν στην παγανιστική Κόρινθο, ήρθαν αντιμέτωποι με μερικά ερωτήματα:
1. Θα μπορούσαν να μπαίνουν σ’ έναν ειδωλολατρικό ναό και να τρώνε κρέας, εφόσον το έκαναν αυτό χωρίς πρόθεση να τιμήσουν το είδωλο;
2. Θα υπήρχε αντίρρηση να αγοράσουν από το μάκελλον κρέατα τα οποία είχαν προηγουμένως προσφερθεί στα είδωλα;
3. Και τι θα έκανε ένας Χριστιανός όταν θα ήταν καλεσμένος και θα έτρωγε στο σπίτι κάποιου άλλου;
Κατ’ αρχάς, ο Παύλος τους είπε ότι δεν θα ήταν φρόνιμο για ένα Χριστιανό να πάει σ’ έναν ειδωλολατρικό ναό για να φάει κρέας (ακόμα κι αν αυτό δεν θα ήταν μέρος μιας ειδωλολατρικής τελετουργίας), γιατί έτσι θα μπορούσε να δώσει λανθασμένη εντύπωση σ’ αυτούς που ήταν πνευματικά ασθενείς και τον έβλεπαν. 1 Κορινθίους 8:1-13
Σχετικά με το δεύτερο ζήτημα, ο Παύλος έδειξε ότι εφόσον η τελετουργική προσφορά των κρεάτων στα είδωλα δεν προκαλούσε αλλαγή στο κρέας, οι Χριστιανοί θα μπορούσαν με καθαρή συνείδηση να αγοράσουν κρέας από μια αγορά η οποία έπαιρνε από θρησκευτικούς ναούς ένα μέρος από το κρέας που διέθετε. Αυτό το κρέας ήταν όπως και κάθε άλλο κρέας, κι έτσι ο Χριστιανός δεν βρισκόταν κάτω από την υποχρέωση να κάνει έρευνα σχετικά με την προέλευσή του. (1 Κορινθίους 10:25, 26: «Παν το πωλούμενον εν τω μακελλίω τρώγετε, μηδέν εξετάζοντες διά την συνείδησιν. Διότι του Κυρίου είναι η γη και το πλήρωμα αυτής».)
Επιπλέον, όταν ένα Χριστιανό θα τον προσκαλούσαν σε γεύμα δεν θα χρειαζόταν να ερευνήσει από πού προήλθε το κρέας, αλλά θα μπορούσε να το φάει με καθαρή συνείδηση. Ωστόσο, αν κάποιο άτομο που ήταν παρόν στο γεύμα έκανε την παρατήρηση ότι το κρέας ήταν «ειδωλόθυτον», τότε ο Χριστιανός δεν θα έπρεπε να το φάει για να μην κάνει τους άλλους να προσκόψουν.—1 Κορινθίους 10:25-29.
Αυτά είπε υπόψιν ο απόστολος Παύλος όταν έγραψε τις συγκεκριμένες συμβουλές προς τους Χριστιανούς στην Κόρινθο, και σε καμία περίπτωση τα λόγια του δεν αντιβαίνουν στις ήδη δοθείσες οδηγίες των αποστόλων.
Το ότι η απαγόρευση των αποστόλων δεν έπαυσε, το βλέπουμε στα λόγια του δοξασμένου Ιησού Χριστού προς τον Ιωάννη, σχετικά με τις Χριστιανικές εκκλησίες της Περγάμου και των Θυατείρων, στις οποίες υπήρχαν κάποιοι που δεν κρατήθηκαν καθαροί από τα ειδωλόθυτα.—Αποκάλυψις 2:12, 14, 18, 20.
