Xoli, ο καθενας εχει προφανως και την δκιη του ηθικη, αν εσυ εννοεις μια κοινωνικη ηθικη που μπορει να εφαρμοστει γενικοτερα, μια συλλογικη ηθικη δηλαδη, τοτε δεν μιλας για τιποτα αλλο περα απο την γενικη συναινεση και κανονες συμπεριφορας μεσα σε μια κοινωνια, πραγμα που πηγαζει αμεσα απο το πως λειτουργει μια κοινωνια, ποιοι ειναι οι θεσμοι της κτλ.
Αρα, μιας και το ενα πηγαζει απο το αλλο, δεν μπορεις να δεις το ενα ξεχωρα απο το αλλο, ουτε μπορεις να αντιμετωπισεις το ενα χωρις να αντιμετωπισεις το αλλο.
Το θεμα ειναι λοιπον πως αντιμετωπιζεις και το ενα και το αλλο, αν θες να το αντιμετωπισεις, να το αλλαξεις, να το διατηρησεις κτλ.
Οταν λοιπον με τις πραξεις μας διευκολυνουμε καποιες καταστασεις που θεωρουμε ανηθικες να διαιωνιζονται, τοτε γινομαστε και εμεις ανηθικοι μιας και ανηκουμε μεσα στην κοινωνια, η οποια δεν ειναι τιποτα αλλο παρα ενα αθροισμα αν θες, των ξεχωριστων προσωπικων ηθικων του καθενος μας και ολων μαζι ταυτοχρονα.
Εαν απο την αλλη με τις πραξεις μας εναντιωνομαστε σε κατι που θεωρουμε ανηθικο, τοτε προφανως (με τα δικα μας μετρα) ειμαστε ηθικοι ή εστω προσπαθουμε να ειμαστε.
Απο κει και περα ομως, η φιλοσοφικη κουβεντα που ελεγα λιγο πιο πανω, εχει να κανει με το τι ειναι πραγματικα ηθικο και τι ανηθικο...
Και πιστευω οτι υπαρχουν τοσες αποψεις πανω στο θεμα, οσες και οι ανθρωποι, οποτε προτιμω να αντιμετωπισω αυτο που εχω μπροστα μου αυτη την στιγμη και με απειλει και μετα να συζητησω για το θεμα ηθικης.
Εξαλλου, νομιζω οτι μεσα απο τις αποψεις που ακουγονται και τις "ιδεολογιες" του καθενος, διαφαινεται ουσιαστικα ο τροπος σκεψης, λειτουργιας και ηθικης (φιλοσοφιας και οχι μονο) του καθε ενα που συμμετεχει στη συζητηση...
Και βεβαια δεν ειναι μονο οικονομικο το θεμα, αλλα δυστυχως ο ανθρωπος, πρωτα θα κοιταξει να ζησει και μετα θα ανεβει "σκαλοπατι" αλλων απαιτησεων, αναζητησεων κτλ
Οταν δεν εχει ουτε να φαει ομως, τοτε κατρακυλαει σε ζωωδεις καταστασεις, καταστασεις στις οποιες η εννοια κοινωνια, αδερφοσυνη, ενοτητα κτλ, δεν εχουν κανενα νοημα... Εν ολιγοις, ο καθενας κοιταει την παρτη του... Και αυτο ειναι που οι κυβερνωντες θελουν να πετυχουν: Διαιρει και βασιλευε. Αν ολοι κοιτανε μονο την παρτυ τους, θα ειναι πολυ πιο ευκολο για τον κυβερνων να κανει οτι γουσταρει.
Για αυτο πιστευω, οτι καλες οι συζητησεις περι ηθικης, αλλα νομιζω οτι η ηθικη του καθενα μας, συμπεριλαμβανεται ετσι κι αλλιως μεσα στις πραξεις και σκεψεις του και αρα στο τι θελει ο καθενας μας απο την ζωη του και την ζωη αυτων που αγαπαει... Με λιγα λογια, απο το πως ονειρευεται τον κοσμο που θα ηθελε να ζησει και να ζησουν μαζι του αρμονικα και οι υπολοιποι.
Και ουσιαστικα αυτο συζηταμε εδω και ποσες σελιδες...
Το θεμα ειναι λοιπον με βαση την ηθικη που λες κι εσυ:
Ειναι ηθικο το ολο συστημα που μας κυβερναει;
Για μενα η απαντηση ειναι απλη, οχι.
Αρα ή συμφωνω μαζι του (συστημα) και αρα ειμαι κι εγω ανηθικος, ή διαφωνω μαζι του αλλα δεν κανω τιποτα για αυτο, αρα ειμαι παλι ανηθικος, ή διαφωνω με αυτο αλλα κανω οτι μπορω για να εναντιωθω και να προσπαθησω να το αλλαξω με καποιο αλλο που θεωρω ηθικο, αρα τουλαχιστον προσπαθω να μην ειμαι ανηθικος.
