Γιώργο τι νεότερα με το δικό σου; Τι λέει με τα πετάλια σου;
Kατά σύμπτωση κάτι παρόμοιο επιχείρησα κι εγώ χτες. Όλα στο φουλ (Pentode, Watts, Volume) εκτός από το boost. Αυτό κράτησε για λιγότερο από ένα λεπτό, γιατί ακόμα και με τις stock 6V6 η ένταση ήταν απαγορευτική για το χώρο μου. Εκτός αυτού, έβγαινε και αρκετός θόρυβος, ειδικά με μονούς μαγνήτες. Δεν δοκίμασα καν να βάλω το boost από φόβο μήπως αρχίσουν να σπάνε τζάμια, να ενεργοποιούνται συναγερμοί κλπ. Πάντως με το volume της κιθάρας μπορούσα να φέρω την ένταση σε ανεκτά επίπεδα και να βρω το σημείο όπου ο ήχος καθαρίζει ή βρωμίζει ανάλογα με το πώς παίζω. Επίσης ενδιαφέρων είναι ο τρόπος με τον οποίο επηρρεάζουν την ένταση και τη χροιά τα ρυθμιστικά του FX loop (ευχαριστώ για την υπόδειξη, ίσως να μην είχα σκεφτεί καν να πειραματιστώ με αυτά από μόνος μου).
Γενικά πάντως βρίσκω ότι οι καλύτερες ρυθμίσεις για μένα είναι με τον ενισχυτή σε pentode mode και τα Watts περίπου στα 3/4. Μετά καθορίζω το volume ανάλογα με τους μαγνήτες της κιθάρας που παίζω και έτσι μπορώ να χρησιμοποιώ το volume της κιθάρας, ίσως και boost από τα πετάλια όταν το χρειαστώ. Αυτό μου επιτρέπει να απομακρυνθώ από τον ενισχυτή και την καμπίνα και να απολαύσω καλύτερα τον ήχο από την άλλη άκρη του δωματίου. Το γεγονός είναι ότι όλα αυτά σε συνδυασμό με την πολύ ευαίσθητη απόκριση του ενισχυτή με έχουν κάνει να σκέφτομαι περισσότερο το στυλ του παιξίματός μου και να προσπαθώ να βγάλω το "tone" και το "feeling" με τα δάχτυλα και όχι με τις ρυθμίσεις.
Κάτι άλλο που παρατήρησα έχει σχέση με το κουμπί για το τρέμολο. Όταν το έχω στη θέση Ι (slow) ακούγεται από την καμπίνα ένας ήχος τον οποίο θα περιέγραφα ως παλλόμενο βουητό, ακόμα και όταν τα άλλα ρυθμιστικά του tremolo (intensity και speed) είναι στο μηδέν. Ο ήχος αυτός εξαφανίζεται όταν γυρίσω το κουμπί στη θέση ΙΙ (fast). Το έχει παρατηρήσει κάποιος άλλος αυτό ή είναι μόνο ο δικός μου ενισχυτής;
Όσο για τα πετάλια, όπως είπα ήδη το Dual Booster σε ρύθμιση μόνο για boost κάνει πολύ καλά τη συνηθισμένη του δουλειά (το είχαμε αναλύσει αρκετά στο αντίστοιχο thread) και δίνει στον ενισχυτή λίγο περισσότερο όγκο, ένταση και sparkle χωρίς να αλλοιώνει τον ήχο του. Αν το χρησιμοποιήσω σαν overdrive βγάζει λίγο θόρυβο, αλλά σε χαμηλά επίπεδα gain blues-άρει πολύ καλά. Το Palmer Overdive από την άλλη (σε ρύθμιση με το gain αρκετά ψηλά και το clean mix στο 1/4 έως λίγο πριν από το μισό ανάλογα με την κιθάρα ώστε να κόβει λίγο το gain και να δίνει μια παραπάνω καθαρότητα στο σήμα) μού δίνει ένα ωραίο overdrive με πολλές αρμονικές που ακούγεται πολύ καλά για rock και πιο hard ιδιώματα. Το καλύτερο overdrive πάντως μού το δίνει μάλλον το φτωχό πλην τίμιο Transparent Overdrive της Danelectro, άλλο ένα πετάλι που δεν βλέπω να φεύγει από την πεταλιέρα μου. Τo Joyo AC Tone ακούγεται κι αυτό καλά, αλλά πρέπει να παίξω περισσότερο με τις ρυθμίσεις του για να βρω πώς θα το χρησιμοποιήσω. Αυτό από το οποίο ακόμα δεν έχω καταφέρει να βγάλω ένα συμπαθητικό ήχο είναι το Tonerider British Distortion, εκτός και αν κατεβάσω το gain πολύ χαμηλά και το έχω ουσιαστικά σαν booster που δίνει διαφορετικό χρώμα στον ήχο μου. Μάλλον η επόμενη αγορά θα είναι το Joyo British που είναι πολύ πιο ευέλικτο, αν και το γενικότερο προσωπικό συμπέρασμα είναι ότι μού αρέσουν περισσότερο τα low gain overdrive. Οπότε ίσως αν κάποια αποφασίσω να ξοδέψω περισσότερα, ίσως να κοιτάξω για κανένα Barber (LTD, Half gain), Mad Professor (Sweet Honey, Sky Blue, ή ακόμα και το Ruby Red Booster) ή γιατί όχι και το Okko Diablo (watch out Greg Hilden...
).
Έγραψα ολόκληρο κατεβατό πάλι, αλλά ο ενισχυτής αυτός είναι απλά εξαιρετικός. Για 300 λίρες δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να βρω κάτι καλύτερο...
