Κανένα θέμα δεν μπορεί να μην άπτεται μιας πολιτικής (όχι κομματικής) λογικής από τη στιγμή που εξαρτάται κι επηρεάζεται κι από αυτήν την τελευταία.
Μιλάμε για οικολογική συνείδηση...αλήθεια, τι ακριβώς έχει κάνει η συντεταγμένη πολιτεία εδώ και χρόνια ώστε να την αναπτύξει; Ποια ακριβώς περιβαλλοντικά προγράμματα υφίστανται που αφορούν τις σχολικές αίθουσες και θα διαμορφώσουν σχετικές ευαισθησίες ήδη από την παιδική ηλικία; Εκτός κι αν θεωρούμε πως η πολιτεία οφείλει να αδιαφορήσει και να αφήσει το ζήτημα να το διαχειριστεί αποκλειστικά και μόνο η ατομική/οικογενειακή πρωτοβουλία.
Θυμάμαι έναν ταλαίπωρο καθηγητή στο Γυμνάσιο, που μας έπαιρνε μετά το πέρας του 6ωρου και μας έδειχνε slides, στατιστικές, έρευνες για την ανακύκλωση κοκ και μας ανέθετε περιβαλλοντικές εργασίες, μήπως και ξυπνήσουμε και κατανοήσουμε πως κι ένα χαρτάκι μπορεί να έχει έναν πιο φιλόξενο αποδέκτη από το δρόμο. Πρέπει μήπως η διαπαιδαγώγησή μας να επαφίεται στο φιλότιμο του εκάστοτε εκπαιδευτικού, που θα θυσιάσει χρόνο από τη ζωή του για να κάνει όσα όφειλε η ίδια η πολιτεία οργανωμένα;
Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για ένα πρωτίστως πολιτικό θέμα: είτε αυτό είναι η διαπαιδαγώγηση, είτε η ανοχή απέναντι στους καταπατητές και τα αυθαίρετα, είτε η ανεπαρκής στελέχωση σχετικών τμημάτων προστασίας κοκ. Κάθε χρόνο στην Ελλάδα χτίζονται 40.000 αυθαίρετα...παράνομοι όσοι προβαίνουν σε ανέγερση, παράνομοι κι όσοι αγοράζουν μέρος αυτών. Η πολιτεία όμως παίζει το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. Νίπτει τας χείρας της κανονικά, κάνει τα στραβά μάτια και τελικώς εξαναγκάζεται έπειτα από την πίεση του φαινομένου να τα νομιμοποιήσει, παρέχοντας ύδρευση και ρεύμα και τοποθετώντας τα στο πολεοδομικό σχέδιο. Αν όμως είχε φροντίσει να κόψει κώλους ευθύς εξαρχής, κανένας δε θα τολμούσε να φτιάξει αυθαίρετο και το ζήτημα θα έληγε. Πως λοιπόν να βγάζει την ουρά της (ή να της τη βγάζουμε οι ίδιοι) απ' έξω, όταν η πολιτεία είναι ο κύριος υπεύθυνος για τη διαιώνιση της κατάντιας μας, είτε ως παρούσα, είτε ως απούσα;